De Naiaden-dames hadden op 15 september 2012 een primeur! Wedstrijdroeien op een spiksplinternieuwe roeibaan in Rotterdam... Met zo’n zes boten klaarliggen voor de start en daarna 1000m knallen, dat was het doel. Na het startschot gierde de adrenaline door het lichaam... De start moest volledig gelijk, daarna op hoge snelheid door om vervolgens op baantempo de 750m boei te passeren. Daarna moest er tot de finish nog een flinke eindsprint volgen… Dat was de boodschap die we van coach Gilles mee hadden gekregen. Nu nog waarmaken!

De nieuwe roeibaan, genaamd de ‘Willem-Alexander Baan’Alexander baan, is gelegen in de Eendragstpolder bij Rotterdam. De baan is bedoeld als een internationale toproeibaan die voldoet aan de FISA specificaties. (Meer informatie: http://www.willem-alexanderbaan.nl).

Op 15 september 2012 werd de baan voor het eerst voor een wedstrijd gebruikt. De baan ligt midden in een nu nog kale polder. De graafmachines waren recent nog actief geweest: ‘betreden op eigen risico’. “Zou het hier wel zijn?” dachten we. Nog een stuk doorrijden over een zandweg vol hobbels.. En toen.. als een fata morgana doemde er een strak modern gebouw op! Dat kenden we van de artist impressions. Maar nu was het echt! En zowaar in gebruik door honderden roeiers…

Tussen de vele botenwagens van studenten en veteranen vonden wij onze weg. De voorzieningen waren ongekend (tientallen toiletten, vele kleedkamers, en witte lounchestoeltjes om achter glas met zicht op de finish te vertoeven). Maar los van al die luxe, moest er ‘gewoon gewerkt’ worden. Elke ploeg moest, afhankelijk van de geleverde prestatie in het veld en de handicapfactor, minimaal 2 en maximaal 3 maal starten.

De Naiaden-dames zijn in het veteranenveld gestart in een dubbelvier met stuurman (Gerrit).Naiaden ploeg op ErasmusSprints In de voorwedstrijd werd door Wilma, Lauren, Yvonne en Regina een mooie tijd neergezet (0:04:04). Een persoonlijk record, die zeker niet onderdeed voor de andere ploegen. Deze tijd hebben zij onder aanmoediging van coach Gilles (en enkele familieleden) in de herkansing nog eens met ca. 3 seconde verbeterd (00:04:01). Wat in het totaalklassement van de dames tot een 3e plaats heeft geleid (van 10). Niet slecht voor de provinciaaltjes met zelfs een oud-Olympiër als tegenstander…

Hoewel de entourage impliceerde, dat het er professioneel aan toe zou gaan, liet de organisatie helaas toch wat steekjes vallen. Bij het indelen van de wedstrijden werd niet zo secuur omgegaan met boottypes, geslacht, en velden. Dit had als gevolg dat alles door elkaar lag (gestuurd/ongestuurd, dames/heren, tweetjes/vieren/achten). Voor de toeschouwers was er geen touw vast te knopen aan het schouwspel. Het spreekt voor zich dat het ook voor de roeiers uitdagender is, om tegen ‘gelijkgestemden’ te roeien. Hoe de finaleplaatsen bepaald werden, was voor ons eveneens een groot vraagteken. Hoewel het een perfecte dag was, waren dit de enige smetjes die voor een volgende wedstrijd weggepoetst mogen worden!

Erasmussprints